Waar zou u niet zonder kunnen leven?
Op mijn eerste lange backpacking reis vroeg ik mijn vriendin wat ik moest inpakken. Ze zei: “niets”. Het enige verschil tussen een negen daagse reis en een weekendtrip is meer eten. Ik probeer deze eenvoud met me mee te dragen.
Maar als ik één ding zou moeten kiezen dan is het mijn Visa-kaart. Het klinkt afgezaagd, maar het is zo. Ik herinner me hoe ik voor het eerst reisde zonder reischeques. En zag 200 Australische dollar uit een geldautomaat komen in Sydney. Dat was een wonder.
Waarom heeft u voor dit carrièrepad gekozen?
Ik begon met rechten, voornamelijk om er zeker van te zijn dat ik mezelf zou kunnen onderhouden. Ik werd aangetrokken tot handhaving en bestuur. Eigenlijk was het bedrijfsrisicomanagement voordat dat nog bestond. Dat werd mijn functie-omschrijving bij Visa. Ik denk nog steeds met genot terug aan de intelligentiestrijd tussen de fraudeurs en ons.
Hoe wekken veiligheid en risico innovatie op?
Onze tegenstanders vallen onder de meest innovatieve mensen ter wereld. Dat dwingt ons om het strijdtoneel te veranderen. Tokenization doet dit door devaluatie van de gegevens; EMV en biometrie veranderen het spel verder. Het gaat niet altijd om het maken van iets nieuws. Soms gaat het om het op een nieuwe manier combineren van wat we al hebben.
Welke richting ziet u betalingen op gaan?
Mobiele betalingen zijn hier al met volle kracht aanwezig. De snelheid van overname helpt ook opkomende markten met grote sprongen barrières te overwinnen. Landen die eens geen infrastructuur hadden kunnen volledig oudere veiligheidsbedreigingen overslaan. Dit helpt niet alleen hun economie, het geeft de risico-gemeenschap een model om op te bouwen.
Uw opleiding laat een liefde voor woorden zien. Geldt dat nu nog steeds?
Helemaal. Ik hou van woorden in alle talen. Ik probeer altijd om iets in de lokale taal te zeggen, wanneer ik op conferenties in het buitenland spreek.
Heeft u een favoriet moment uit de tijd dat u voor Justice Powell als klerk werkte?
Hij was zo'n heer over alles. Hij is er beroemd om. Wanneer je als klerk werkt, schrijf je rechtbankmemo's. Ze geven suggesties over hoe de rechtbank zou moet stemmen over de zaak. Ik herinner me nog heel goed dat ik zijn kantoor binnen liep nadat hij er één van mij had gelezen. We gingen samen zitten en hij zei, “Ellen, ik denk dat ik uw mening hierover niet geheel deel.” Een van de machtigste mensen ter wereld, maar hij behandelde me met zo'n respect en gelijkwaardigheid.
